Toen ik last had van paniekaanvallen was ik enorm verward over wat er met me gebeurde en wat ik moest doen om er vanaf te komen. Ik was zelfs altijd bang om paniek te krijgen.
Maar nadat ik de volgende tips had toegepast, lukte het me om paniekaanvallen te stoppen en nu help ik anderen om hetzelfde te bereiken.
Deze tips heb ik ook uitgelegd aan Sanne; die ik 1 op 1 heb geholpen.
Sanne had last van paniekaanvallen en voornamelijk in de supermarkt. Maar na het advies uit dit artikel bereikte ze het volgende.
Benieuwd hoe ze dat voor elkaar heeft gekregen? Laten we eens kijken.
Tip #1: Waak voor verkeerd advies
Ik weet nog dat ik vier jaar geleden naar de huisarts ging omdat ik een verklaring wilde voor mijn onverklaarbare paniekaanvallen.
Ik voelde me zo verward en bang voor wat er met me aan de hand was dat ik besloot om professionele hulp te krijgen.
Helaas kwam ik bij de praktijkondersteuner die me niets meer dan Vitamine D voorschreef. Natuurlijk vroeg ik daarna snel een doorverwijzing naar de psycholoog.
Nou, ik ging vol goede moed naar de psycholoog en had een intake met een hele lieve vrouw. En ook al bedoelde ze het goed en was ze echt enorm lief… wat ik daar leerde voelde niet helemaal goed.
“Wouter, ik wil je vragen om meer op je ademhaling te letten tijdens paniek,” zei ze. “Want als je rustig ademhaalt dan verdwijnt de paniek.”
Ik dacht echt: “Je moest eens weten hoe intens paniek voelt en hoe lastig het is om dan rustig op mijn ademhaling te letten.”
Tijdens de periode bij de psycholoog leerde ik heel veel tips en tricks die allemaal uit het boekje kwamen, maar niet waren gebaseerd op eigen ervaring.
Dus de paniekaanvallen en angstgevoelens bleven maar doorgaan en doorgaan totdat ik echt het gevoel kreeg dat ik niet te helpen was.
Want als zelfs de experts me niet konden helpen om mijn paniekaanvallen te stoppen… dan zat ik echt heel diep in de put.
Ik verloor het vertrouwen in alle manieren en methodes om paniekaanvallen te overwinnen, maar toen viel ineens het kwartje.
Waarom bleef ik leren van mensen die nog nooit ook maar iets te maken hadden gehad met paniek? En waarom besloot ik niet te leren van mensen die in hetzelfde schuitje zaten en paniek hadden overwonnen?
Stom metafoor, maar ik realiseerde me dat ik eigenlijk aan de tandarts vroeg of ik een bril nodig had, terwijl ik daarvoor eigenlijk naar de opticien moest gaan.
Toen ik dat realiseerde, begon ik te lezen, leren en gecoached te worden door iemand die ook last had gehad van angst en paniekaanvallen.
Doordat ik van de juiste expert leerde wat ik wél en niet moest doen… zorgde dat ervoor dat ik kon herstellen.
Sanne uit de intro volgde 4 jaar lang een traject bij de psycholoog, waar ze allerlei methodes leerde om de paniekaanvallen te verminderen, maar zonder resultaat.
Paniek overwinnen kost namelijk niet 4 jaar, maar kan zo snel overwonnen zijn als 4 weken.
Toen we met elkaar spraken zei ik tegen haar: “Sanne, alles dat je bij de psycholoog hebt geleerd, houdt de paniekaanvallen juist in stand.”
En toen keek ze me vol verbazing aan en begonnen we het tegenovergestelde te doen van wat de psycholoog haar had geleerd.
Tip #2: Neem je reactie onder de loep
Dus Sanne en ik hadden een sessie en we hadden het over alle tips en tricks die ze had geleerd bij de psycholoog.
Denk aan: letten op je ademhaling, afleiding zoeken, in discussie gaan met je gedachten, relativeren… de lijst ging even door.
Omdat ze vier jaar lang bij de psycholoog deze adviezen kreeg, was het dus enorm lastig voor haar om die methodes los te laten en mijn adviezen te volgen. Want de tools van de psycholoog waren haar enige houvast tijdens paniek.
Maar snel legde ik haar uit dat alle tips & tricks van de psycholoog voor het volgende probleem zorgden: vechten tegen je angst.
Door continu te doen alsof het er niet is, je af te leiden, te letten op je ademhaling en te hopen op geen paniek, laat je aan je brein zien dat angstig zijn iets heel gevaarlijks is.
Hierdoor leert je brein dat angstig zijn niet OK is en wordt het steeds gevoeliger voor angst.
En wanneer je dan ineens een bonkend hart hebt, trillende benen of die onrustige gevoelens, dan neemt de angst toe en raak je door je gevecht tegen de angst in paniek.
Wat dit betekent is dat in jouw reactie op angstige gedachten, gevoelens en symptomen je herstel ligt. Met jouw reactie bepaal je dus of de angst toeneemt of afneemt.
Je kan namelijk alleen in paniek raken als je met angst op je angstige gedachten, gevoelens en symptomen reageert.
Dus ik en Sanne waren bezig om de tips & tricks van de psycholoog los te laten en ik vroeg haar om de volgende keer als ze angst voelde, de angst 5% meer toe te laten en te accepteren.
Ook al was ze erg skeptisch en bang om dit te doen, ging ze naar de supermarkt en probeerde ze mijn advies toe te passen.
Want de angst toelaten en accepteren zorgt ervoor dat het erger wordt… toch?
De volgende keer dat Sanne de supermarkt inliep, op het drukste punt van de dag… lukte het haar om zonder een paniekaanval de supermarkt in te gaan!
De weken daarna bleven we werken aan het verbeteren van haar reactie op angst en het leren toelaten en accepteren. Want voordat je denkt:
“Oh, simpel! Ik hoef het alleen maar te accepteren en toe te laten.”
Weet dat het een stuk lastiger is dan zomaar toelaten en accepteren. Hier zitten heel veel strategieën achter.
Ik en Sanne werkten hier niet voor niets enkele weken aan. Dus als je meer wil leren over het toelaten en accepteren raad ik je aan om de andere artikelen van mijn blog te lezen of deel te nemen aan de gratis training onderaan dit artikel.
Maar Sanne gebruikte nog een tip die zorgde dat ze haar paniek overwon:
Tip #3: Verwacht de angst
Toen ik aan Sanne vroeg om de angst voor 5% meer toe te laten en te accepteren, vroeg ik haar om nog iets anders te doen.
Wanneer ze de supermarkt zou bezoeken om te oefenen met het toelaten en accepteren, vroeg ik haar namelijk om de angst te verwachten.
“Wouter serieus? Als je iets verwacht, dan komt het ook!”
Dit is wat ik altijd te horen krijg wanneer ik dit advies geef aan de mensen die ik coach. Maar gelukkig kan ik je vertellen dat het verwachten van de angst niet ervoor zorgt dat het dan ook komt.
Want stel dat jij vanmiddag je tante verwacht (een tante die je kost wat het kost wil zien), zonder dat ze heeft gezegd dat ze zal langskomen. Wanneer jij de voordeur alvast openzet, wil dat niet meteen zeggen dat je tante ook daadwerkelijk voor de deur staat.
Zie de angst dus hetzelfde als je tante, die eventjes zonder aankondiging op bezoek wil komen.
Waarom is het zo belangrijk om de angst te verwachten?
Wanneer je de voordeur dicht houdt en er 45 sloten opzet in de hoop dat je tante niet binnenkomt, dan zal ze blijven aanbonken totdat je opendoet (of ze klimt via de schutting je tuin in), totdat ze je heeft gesproken en gezien.
Maar wanneer je de deur alvast open zet, kan je tante (oftewel je angst) gewoon naar binnen lopen wanneer ze er is, maar hoeft ze niet aan te bonken of met zo veel geweld binnen te stormen.
Ze kan dan gewoon naar binnen, je maakt een praatje en dan is ze snel weer weg.
De angst is precies hetzelfde. Haal die weerstand weg, voel de angst en je zal merken dat de angst veel minder intens is.
Dus Sanne ging naar de supermarkt, verwachtte dat ze angstig werd en hierdoor nam haar angst voor angstig zijn enorm af.
In plaats van “Ik hoop dat ik niet angstig word,” zei zei “Ik verwacht de angst.” Waardoor ze niet meer zou schrikken wanneer de angst kwam aanzetten en er meer vrede mee had. En dat was eigenlijk al die eerste 5% toelaten en accepteren.
De methode met het toelaten en accepteren lijkt heel simpel, maar is een stuk lastiger uit te voeren, vandaar dat ik er met Sanne 7 weken aan heb gewerkt.
Daarom wil ik je vragen om deel te nemen aan deze gratis training, waarin je precies leert hoe jij paniekaanvallen kunt overwinnen.
