Waarom herstel ik niet van mijn angst of paniekklachten, want ik heb alles al geprobeerd? Wat doe ik nu fout?
Dit is een vraag die ik bijna iedere dag krijg. Ik heb 4 jaar lang geworsteld met angstklachten en die vraag stelde ik mezelf iedere dag. Maar nu ik ben hersteld zie ik haarfijn terug welke 3 fouten ik toen maakte, waardoor ik niet herstelde.
En de 3 fouten in deze video staan vermoedelijk tussen jou en een leven in vrijheid van je angst staan.
Laten we eens kijken!
Reden #1: Je Gelooft Niet in…
In het eerste jaar dat ik last had van angstklachten was er bij mij vooral verwarring. Ik was namelijk altijd iemand die best wel lekker in zijn vel zat, kon genieten van het leven en het leven niet al te serieus nam.
Maar toen ik ineens angstklachten begon te ontwikkelen, nam mijn leven een afslag die ik niet had willen maken.
Ik wist dat depressief zijn een ding was. En dat vermoeidheid bestond… maar angst? Ik kon gewoon niet plaatsen wat er in mijn lichaam gebeurde en vooral “waarom” dit allemaal gebeurde.
Hoezo maakten die angstige “wat-als” gedachten zo veel bij me los? Hoezo voelde ik me onrustig in situaties en locaties, terwijl daar geen aanleiding voor was? En waarom voelde ik rare symptomen, zoals misselijkheid en duizeligheid?
In mijn eerste jaar worstelen met angst, was ik net een oorlogsheld die met een frisse blik de oorlog probeerde te winnen. Ik zat bijna iedere dag op Google tips en adviezen te zoeken, ging met goede hoop naar de praktijkondersteuner, toen de huisarts en toen de psycholoog waar we ook EMDR hebben gedaan… maar een jaar verder en er was niet zo veel veranderd.
Ik voelde me nog steeds angstig. En ik heb gemerkt dat uitleggen aan mensen om je heen dat je je angstig voelt ook niet echt goed werkt.
“Waarom ben je dan bang? Waar ben je dan zo angstig voor? Je hoeft je niet zo druk te maken?”
“Ja dat klopt en dat weet ik ook,” dacht ik. “Maar mijn lichaam denkt hier anders over, want het voelt wel zo.”
Nadat ik dus enkele jaren bleef worstelen met angstklachten, gebeurde er iets heel verdrietigs in mij, waar ik enorm veel last van had.
Het vertrouwen in mijn herstel nam dag na dag af. Waar ik aan het begin van mijn angstklachten vol goede moed dit “probleem” even wilde tackelen… begon die goede moed te veranderen in wanhoop.
Nadat ik dus 4 jaar worstelde met angstklachten, kan ik je vertellen dat ik een keer in tranen uitbarstte (misschien heb je de foto wel gezien op mijn Instagram) en al mijn emotie eruit kwam. In dat dieptepunt keek ik mezelf aan in de spiegel en gaf ik mijn herstel op: ik geloofde er niet meer in omdat ik zo vaak was teleurgesteld.
Toch in dat aller donkerste moment zei ik: “Wouter, er gaat niets veranderen als je zo door blijft gaan. De enige manier om je vrijheid van je angst terug te winnen en weer te genieten van het leven is door te blijven proberen.”
Ik realiseerde me dat niets doen of mijn koers niet veranderen sowieso zou betekenen dat ik niet zou herstellen, maar dat als ik nog één keer in mezelf zou geloven en mijn koers zou wijzigen er een veel grotere kans was op herstel.
En dat is het moment geweest waarin ik begon te herstellen, en wat er gebeurde in dat moment vertel ik je zo.
Nu is mijn vraag aan jou: zou jij nog één keer in jezelf kunnen geloven? Ondanks al die tegenslagen? Want als ik toen ook niet nog één keer in mezelf had geloofd, was jij nu niet deze video’s aan het kijken en had ik niet honderden mensen met het programma Vrijheid van Angst geholpen om weer te genieten van het leven.
Wat kan er dus gebeuren als jij nog één keer gelooft in jezelf? Want dit is een grote reden dat mensen niet herstellen.
Reden #2: Je Begrijpt niet…
In het moment dat ik besloot om met al mijn energie nog één keer in mezelf te geloven, toen opende ik mijn laptop en, geloof het of niet, toen zag ik een video over iemand die vertelde over haar eigen angstklachten en hoe ze hier vanaf was gekomen.
In dat moment besloot ik de video aandachtig te kijken en leerde ik wat ik eigenlijk jaren terug van de psycholoog en professionals had moeten leren: hoe reageer je goed op je angstklachten.
“Laat die angst maar doen wat het wil doen,” zei de stem. Maar mijn sceptiek was enorm hoog en ik was niet van plan om mijn angst te accepteren en het te laten doen wat het wilde doen: ik wilde er vanaf.
Wat ik leerde was dat herstellen van angst ligt in hoe goed je reageert op je klachten. En dan even een eye-opener voor je om dit te verduidelijken.
Als angst een overactieve vecht of vlucht reactie is… hoe kan je die dan uitzetten als jij continu vecht tegen wat je denkt en voelt?
Wow! Wat een inzicht… ik hoop dat dit een gigantisch puzzelstukje is dat op zijn plek valt. En mocht je hier meer over willen leren, raad ik je aan om je aan te melden voor de mini-cursus in de beschrijving van de video, waarin je samen met mij leert hoe je die eerste stappen zet in het goed reageren.
Maar natuurlijk kon ik niet geloven dat hier mijn herstel in zat, want 4 jaar lang kreeg ik te horen van professionals dat ik ademhalingsoefeningen moest doen, mijn gedachten moest verleggen, de oorzaak van mijn angst moest achterhalen en meer tot rust moest komen.
Was het dan écht goed reageren? Lag in mijn reactie mijn herstel?
Nu enkele jaren later durf ik te zeggen dat dit het geval was. Al die tijd lag mijn herstel in me, al kostte het oefening. Nu ben ik zo goed als klachtenvrij en kan ik volop genieten van het leven. Maar zonder te leren hoe ik goed moest reageren, kan ik je vertellen dat ik nog steeds vol in mijn angst zat.
Dus mijn vraag aan jou: in hoeverre reageer jij goed op je angst? En wellicht is dit de grootste reden dat je niet herstelt.
Reden #3: Je Wordt Geholpen Door…
Dus in het moment dat ik besloot om nog één keer in mezelf te geloven én leerde hoe ik goed moest reageren, toen merkte ik dat ik de weken en maanden daarna serieuze vooruitgang boekte met mijn herstel.
Beetje bij beetje keerde de rust terug in mijn lichaam, namen mijn “wat-als” gedachten aan intensiteit af en voelde ik steeds minder symptomen, zoals derealisatie, misselijkheid en andere sensaties.
Het ging dus de goede kant op, want ook mijn zelfvertrouwen steeg enorm, waardoor ik weer steeds meer begon te genieten van de dingen die ik deed. De spontaniteit keerde terug en ik liet de angst steeds minder bepalen wat ik deed.
Maar was het écht alleen in mezelf geloven en leren hoe ik goed moest reageren? Of was er nog een andere reden dat ik ineens begon te herstellen? Ik had 4 jaar tevergeefs geprobeerd om er vanaf te komen, dus er moest toch nóg een reden zijn?
En die was er…
En als iemand die jarenlang heeft geworsteld met angst, wil ik je echt op het hart drukken dat de beste stap die je kan zetten voor je herstel, is leren van iemand die ook last heeft gehad van angst én dit heeft overwonnen.
Dat is namelijk wat ik in dat dieptepunt besloot te doen. Ik begon talloze boeken te lezen van mensen die ervaringsdeskundige waren en hun angstklachten hadden overwonnen.
Niet alleen dat, ik kocht trainingen, volgde programma’s en keek alle video’s die ik maar kijken kon en kwam in contact met gelijkgestemden. En doordat ik dus van ervaringsdeskundigen besloot te leren, leerde ik haarfijn welke stappen ik moest zetten om weer te genieten van het leven, niet langer gebaseerd op het boekje van de psycholoog, maar op basis van mensen die deze stappen ook oprecht hebben gebruikt.
Ik was achteraf best boos op mezelf dat ik niet eerder had ingezien dat ik van ervaringsdeskundigen moest leren, omdat ik dan 4 jaar minder angst had gehad… maar hoe dan ook, hoop ik dat deze “les” bij jou blijft plakken en je iemand gaat zoeken die precies weet hoe jij je voelt.
En dat hoeft niet bij mij te zien. Vind iemand waar jij je goed bij voelt en die ook last heeft gehad van angst en dit heeft overwonnen, want de kans dat je gaat herstellen op basis van een plan dat heeft gewerkt voor anderen is vele malen groter.
Probeer dus opnieuw te geloven in jezelf, want alleen zo zal er verandering kunnen plaatsvinden. Wordt een expert in goed reageren op je angstklachten en leer van een ervaringsdeskundigen en ik garandeer je dat je grotere stappen gaat maken in je herstel en sneller dan je denkt weer volop kan genieten van het leven.
