Er zijn 4 grote fouten die mensen met angst of paniek maken, waardoor ze hun angst niet overwinnen.
Ik heb deze fouten 4 jaar lang gemaakt en pas toen ik stopte met het maken van deze fouten, overwon ik mijn angst.
En dit is de eerste…
Fout #1: Het Verleden Uitspitten
Vier jaar geleden was mijn angst op een absoluut hoogtepunt. Ik had last van tintelingen in mijn lichaam, rare symptomen, continue “wat-als” gedachten en die onrustige gevoelens.
Buiten die vervelende symptomen had ik een enorme angst of ik ooit zou kunnen teruggaan naar mijn oude ik: de kleine Wouter die zo relaxed genoot van het leven.
Dus toen ik daar over nadacht, besloot ik actie te ondernemen. Maar het enige probleem was dat ik geen idee had wat er met me gebeurde.
Het was oprecht de eerste keer in mijn leven dat ik last had van deze angstige gedachten, gevoelens en symptomen. En dat betekende dat ik een hele nieuwe kant van mezelf leerde kennen.
Het kwam er op neer dat ik absoluut geen idee had wat ik moest doen om hier vanaf te komen. En de mensen om me heen hadden ook geen idee, want volgensmij was ik de enige die last had van deze rare angstgevoelens.
Dus ik begon me te verdiepen in wat angst was en speurde als een Sherlock heel Google af naar antwoorden.
Op een gegeven moment kwam ik op een website van een professionele instelling en toen las ik dat angst kon worden veroorzaakt door gebeurtenissen in het verleden.
Dus ik deed mijn laptop dicht, ging op de grond liggen en terwijl mijn lichaam tintelde van de stress ging ik nadenken over wat die gebeurtenis zou kunnen zijn.
Gepest vroeger? Oma overleden? Werkdruk? Nee… want dan wel?
En dit zorgde voor een geweldig groot probleem. Ik begon te piekeren over mijn angst. Ik ging malen over wat de oorzaak zou kunnen zijn, waardoor ik meer gestresst werd en de angst in het moment toenam.
Ik was allemaal redenen voor mijn angst aan het bedenken, maar allemaal leken ze niet de oorzaak te zijn. Het zorgde voor een hoop meer stress.
En als ik wél de oorzaak zou hebben gevonden? Zou ik dan gewoon opstaan en zeggen: “Oh ik heb de oorzaak gevonden, nu is het voorbij?”
De oorzaak vinden lost niets op. Je hoeft het verleden (gelukkig) niet uit te spitten om je angst te overwinnen, alles draait om wat je doet in het heden.
Want wat je doet in het heden bepaalt of je herstelt of niet. Ik hoop dat je dat een hoop rust gaat geven.
Fout #2: Geïrriteerd Zijn Naar je Angst
Op de momenten dat de angst ineens kwam opzetten raakte ik regelmatig in paniek.
“Wat als… de angst alleen maar toeneemt en het me uiteindelijk te veel wordt?”
In de bioscoop, in de rij, in de supermarkt, op werk, thuis… overal kwamen deze angstige gedachten en gevoelens de boel verstoren.
Het is SLOPEND om continu angstig te zijn. Het is niet uit te leggen hoe veel energie het kost en hoeveel spontaniteit het wegneemt uit het leven. Alleen als je het zelf hebt gehad weet je dit.
Of het moment dat ik buiten de hond uitliet en het voelde alsof er een glazen muur tussen mij en de werkelijkheid zat. Ik voelde me altijd zo één met de wereld, maar die gevoelens waren echt helemaal verdwenen.
En weet je wat er gebeurde?
Na het 4e jaar worstelen met angst werd ik echt gefrustreerd. Ik werd zo boos richting mijn angst en wilde zo graag dit overwinnen, dat ik mijn angst de oorlog had verklaard.
Ik begon eindeloos te vechten tegen mijn angstige gedachten, gevoelens en symptomen… in de hoop dat ze weg gingen.
Want dat was het enige dat ik kan doen? De psycholoog had niet geholpen, de Yoga niet, mijn dieet niet… wat in godsnaam dan wel?
Met angst worstelen en niet weten wat je moet doen is echt geen goede combi… net zoals pindakaas met suiker.
Maar hier komt mijn fout.
Mijn oorlog tegen de angst, zorgde ervoor dat angst de oorlog voerde tegen mij. Hoe intenser ik mijn oorlog maakte, hoe intenser angst terugvocht.
Het is een beetje hetzelfde als nu de oorlog in Oekraïne. Iedereen blijft maar wapens sturen, waardoor de schaal groter wordt, maar we eigenlijk niet veel verder komen.
Angst is net een spiegel en hoe vriendelijker jij naar de angst bent, hoe vriendelijker de angst is richting jou.
Maar er zijn nog 2 fouten die je moet vermijden.
Fout #3: Leren van de Verkeerde Mensen
In die jaren waarin ik worstelde met angst en paniekgevoelens, probeerde ik eerst op eigen houtje mijn angst uit te vogelen.
Lekker aan de dokter vertellen dat je bang bent voor de supermarkt… no way!
Of dat je spontane angstgevoelens hebt, zonder duidelijk reden… dacht het niet, dan zouden ze meteen voor gek verklaren of medicatie voorschrijven.
Maar snel merkte ik dat alles wat ik zelf deed mijn angst of in stand hield of juist erger maakte. Zelf proberen van je angst af te komen, zonder duidelijke informatie over wat je wél en niet moet doen kan de angst een heel stuk erger maken en je herstel jaren in de toekomst plaatsen.
En die fout maakte ik. Ik deed zo veel dingen in de hoop de angst te overwinnen, waarvan ik nu denk: “Oh, geen wonder dat ik mijn angst niet overwon.”
Als een vriend kan je dus vertellen dat een heel groot gedeelte van de dingen die jij nu doet helaas je angst in stand houdt.
Toen ik dat realiseerde en voor mij de professionele hulp niet zijn vruchten had afgeworpen (doordat de oefeningen niet aansloegen, maar ook omdat het leek alsof ze me niet begrepen), besloot ik mijn zoektocht verder te gaan.
Uiteindelijk begon ik boeken te lezen van mensen die ook met angst hadden geworsteld en werd ik ook door zo’n persoon gecoached.
En binnen een paar weken werd de angst enorm minder en de maanden daarna overwon ik mijn angst.
Allemaal doordat ik wist wat ik wél en ook absoluut niet moest doen… en ik durf je te zeggen dat als ik niet had geleerd van iemand die ook had geworsteld met angst, ik niet mijn angst had overwonnen.
Dus mijn tip aan jou, zoek iemand die ook geworsteld heeft met angst om professionele hulp van te krijgen. En dat hoeft niet bij mij te zijn, want wellicht heb je iemand in je kring die je kan helpen of speur je even op Google.
Echt waar, dat is de bepalende factor voor je herstel.
Fout #4: Proberen Rustig te Worden
Dit is echt een hele grote fout die ik maakte. Ik weet nog dat ik naar de film James Bond film wilde gaan met papa en mijn broertje, maar ik was een beetje zenuwachtig.
“Wat als je ineens paniek krijgt in een overvolle bioscoop en je niet weg kan!?”
Ja die gedachten…
Toen we de zaal van de bioscoop inliepen hoopte ik zo enorm erg dat ik geen last zou krijgen van paniek, dat ik juist angst kreeg.
Met die spanning ging ik in die zachte bioscoopstoelen zitten, terwijl ik met man en macht werkte aan rustig blijven. Ik deed ademhalingsoefeningen, afleiding en met mijn benen trillen (noem het maar op) in de hoop om rustig te worden.
Waar ging ik de mist in?
Ten eerste hoopte ik op geen angst, maar hierdoor werd ik super gespannen. En ten tweede probeerde ik er alles aan te doen om rustig te worden.
Wat had ik beter kunnen doen? Ik had mijn angst een stuk meer mogen accepteren en toelaten, hoe lastig het ook was in dat moment.
Maar weet je… de situatie blijft toch wel lastig, of ik het nu toelaat en accepteer of niet.
Wanneer ik dus niet zou hopen op geen angst en er meer OK mee zou zijn dat als het gebeurt, het gewoon maar gebeurt… en vervolgens de gevoelens voelde en niet onderdrukte, dan zou mijn avondje bioscoop een stuk fijner zijn geweest.
Want door continu proberen rustig te blijven en de angst te verminderen, denkt je angstige brein dat angst iets is om angstig over te zijn… en dat willen we vermijden!
Maar nu je weet wat je niet meer moet doen, wil je natuurlijk ook weten wat je wél moet doen… en daarom raad ik je aan deel te nemen aan deze gratis training.
